Niet fier op mijn weg naar fierceness

Even een tussenstand. Ik ben nog niet fier op mijn weg naar Fierceness. Mijn vriendinnetje B is goed bezig, maar bij mij wil het nog niet echt vlotten. Maar zoals mijn collegavriendinnetje motiverend zei: "Maak een lijstje van de successen. En het plus lijstje is vast groter dan het min lijstje." Uhm...als ik niet alle stroopwafels op hoef te schrijven misschien wel. Goed, laten we beginnen met het slechte nieuws; het is gewoon lastig als collega's met allerlei lekkere snacks om variërende redenen op kantoor aankomen. Van de stroopwafels om te vieren dat een collega opa is geworden tot de Koekela koekjes om gezellig met een klant te vergaderen. En daar hoort natuurlijk een bakje warme chocomelk bij. Want dat is zo lekker knus als het regent. Wat goed gegaan is, is dat ik allerlei spulletjes op Marktplaats heb gezet om de overbodige rommel uit het huis te krijgen. Al voel ik me regelmatig beledigd door het bod wat ik ervoor krijg, maar dat terzijde. Ook ben ik lekker met fotografie bezig geweest. En heb ik vanavond Nasi gemaakt! Is dat iets om trots op te zijn? Ja! Ik ben in staat om pasta vast te laten koeken in de pan. En als ik gehaktballen wil maken, dan vallen ze droevig uit elkaar omdat ik ze verdronken heb in de melk en besluit ik er maar pastasaus van te maken. Met alle horror voor je smaakpapillen van dien. Dus heb ik er vandaag tijd, aandacht en liefde in gestopt. En het was zowaar een succes. De wandelschoenen staan voor dinsdag ingepland. En dan zing ik vast 'En van je hela hola, houd er de moed maar in'.