Zo kom ik bijna nooit in kerken, maar tijdens een vakantie bezichtig ik bijna altijd even de kerk in een stad of dorpje. Zo ook in Saint-Malo (een historische en mondaine badplaats in Bretagne). Deze kerk is prachtig. De zon schijnt door de mozaïeken hoge ramen en geeft een roze gloed op de vloer. Ik passeer een dame op leeftijd. Ze zit op een kerkbankje. In mijn ooghoek zie ik dat ze me een 'piece' vraagt. Ik loop door maar een paar stappen verder baal ik van mezelf. Er is iets aan haar, wat me toch doet besluiten om te keren. Als ik naar haar terug loop en haar wat geld wil geven pakt ze ferm mijn hand. Ik hurk naast haar en ze barst in tranen uit. Ze vertelt me dat haar man kort geleden is overleden waar ze erg veel verdriet van heeft. En daar bovenop is haar bankrekening geblokkeerd omdat haar man is overleden. De pensioenopbouw in Frankrijk is anders dan in Nederland. Als vrouw moet je werken om pensioen op te bouwen. En als je niet gewerkt hebt, of misschien niet tot je pensioenleeftijd, dan blijft er weinig tot niets over als je man wegvalt. Mijn Frans is niet toereikend om het hele verhaal goed te begrijpen. Dus uiteindelijk wens ik haar uit de grond van mijn hart 'Bon Courage'. Een paar dagen later vraag ik me nog steeds af hoe het met haar is. En blijft het beeld in mijn hoofd hoe ze met een betraand gezicht over haar trouwring zat te wrijven.
zaterdag 7 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten